 |
|
| 22 września 2003
SŁOWO SIĘ RZEKŁO Uporządkować poniemiecki cmentarz, zabezpieczyć kaplicę oraz zrewaloryzować park wiejski - postanowiła Jolanta Łojkuc obejmując sołtysowanie wsi Wilczyn. Nie minął jeszcze rok, a kawał zamierzenie jest już zrealizowane - w dużej mierze siłami mieszkańców. Specjalistyczne prace (inwentaryzację zadrzewień i zakrzewień, pielęgnację drzewostanu) wykonała gmina. Z pozyskanego drewna sołectwo wykonało: ławy, stoły, schody Spacer po Wilczynie zaczynamy od cmentarza, następnie przez wieś - główną drogą, ulicą Parkową, parkiem, obok nowego osiedla, ulicą Leśną, i kończymy przy rondzie na styku trzech odnóg ulicy Leśnej. Jak udało się Pani zmobilizować mieszkańców do społecznej pracy na rzecz wspólnego dobra? - pytamy Panią Sołtys. Ludzie zmęczeni są bezczynnością, a poza tym trafił argument o pozyskaniu drzewa w zamian za pracę, z tym że część drewna została do dyspozycji wsi, a może zadziałał dobry przykład. Naszym marzeniem jest, by kaplica stała się kiedyś naszym kościółkiem. Obecne wysiłki skupiły się na zabezpieczeniu budowli przed dalszą dewastacją, ale już sezonuje pozyskana z wycinki dębina z przeznaczeniem na stolarkę do przyszłej świątyni. Z innego drewna Marek Litwinowicz, mój mąż oraz Piotrek Krzemowski i Rafał Król - młodzi chłopcy bardzo chętni do wszelkiej pracy - wykonali stoły, ławy i schody do naszego parku, a ja zostałam zobowiązana do zorganizowania uroczystości otwarcia schodów. To takie nasze małe osiągnięcia, małe uroczystości, ale duże radości. RO  Jolanta Łojkuc opowiada posiłkując się dokumentacją fotograficzną. Pani Sołtys postanowiła również z pomocą córek prowadzić kronikę Wilczyna.  Oczyszczony budynek kaplicy grobowej rodziny von Lauterbach i teren wokół. Zmartwieniem jest jeszcze zabezpieczenie przed zimą uszkodzonego pokrycia dachowego.
|
Serwis prasowy nr 85 |
 |
|
