�y�ka dziegciu nr kolejny, czyli apel o uwra�liwienie w poszanowaniu wsp�lnego dobra: dzisiejszy dziegie� odnosi si� do dewastacji miejsca po�wieconego Karlowi Eduardowi von Holteiowi.

     Zmorďż˝ gospodarzy gminy jest naprawianie ďż˝ladďż˝w dewastacji (w czďż˝ci z pieniďż˝dzy ofiarowanych przez Byďż˝ych Oborniczan). Kilkakrotnie juďż˝ byďż˝ kradziony lub rozbijany medalion, ktďż˝rego formďż˝ spoďż˝ecznie wykonaďż˝ artysta ceramik Jan Drzewiecki. Pierwszy medalion z wizerunkiem Poety, na swďż˝j koszt i wďż˝asnorďż˝cznie, zamontowaďż˝ wďż˝aďż˝nie J. Drzewiecki. Nie wspomnďż˝ juďż˝ o smarowaniu farbami samego kamienia, wyrywaniu literek czy wyrywaniu nasadzeďż˝ wokďż˝. To nie tylko zmora, ale i powďż˝d do wstydu dla Obornik ďż˝lďż˝skich!

Przypomnijmy kim byďż˝ Karl E. von Holtei (1798-1880):

�By� dolno�l�skim poet�, dramaturgiem, powie�ciopisarzem, wydawc� czasopism, dyrektorem teatr�w, deklamatorem i aktorem. Jego droga barwnego, osiemdziesi�ciodwuletniego �ycia osobistego i tw�rczego wiod�a przez wiele miejscowo�ci, w�r�d kt�rych Oborniki stanowi�y na niej znacz�ce etapy. [�] znalaz� w Obornikach przyjaznych ludzi, miejsce wielokrotnego pobytu na dworze Karla Wolfganga Schauberta, a przez kr�tki okres mia� w nich r�wnie� sw�j rodzinny dom. [�] Dla polskich oborniczan jest K. E. v. Holtei bliski i dlatego, �e w trudnym okresie dziewi�tnastowiecznych stosunk�w polsko-prusko-niemieckich, okazywa� swoja tw�rczo�ci� �yczliwo�� wobec Polak�w, wsp�czuj�c im tragicznych los�w pa�stwa. Do tych utwor�w nale�� Stary w�dz oraz Ostatni Polak. Jego �wczesna �yczliwo�� wobec Polak�w sta�a si� nawet powodem trudno�ci w pracy zawodowej, a przez to i powik�a� w �yciu osobistym.
Swoj� tw�rczo�ci�, humanitarn� postaw� i poczuciem emocjonalnych wi�zi z Dolnym �l�skiem, i samymi Obornikami, zas�u�y� wi�c na trwa�� pami�� zar�wno niemieckich, jak te� polskich oborniczan.� � pisze dr Kazimierz M. Pud�o w S�owie wst�pnym do Zeszytu nr 2 Karl Eduar von Holtei (1798-1880) w pami�ci dawnych i wsp�czesnych mieszka�c�w Dolno�l�skiej Ziemi Obornickiej (plik do pobranie w formacie PDF).

Wi�c, czy� Poeta nie zas�u�y� sobie na poszanowanie materialnego �ladu Jego obecno�ci w Obornikach?
Materialny �lad piecz�tuje poetyckie westchnienie:

Oborniki

Cz�sto rozmy�lam o tym, niechby wr�ci�y dni b�ogie,
Gdym do Obornik je�dzi� letni� por� czy w zimie,
Z dala od miejskiej wrzawy, w zaciszu chroni�c si� wioski;
Ju� z g�ry si� na to cieszy�em, licz�c godziny do drogi.
[ďż˝]
Ach, jak� rado�� wtedy czu�em, gdym m�g� niczym ksi���
widzie� kraj oraz drog�, kt�r� zd��a�em na ferie;
A nawet w Obornikach, przy piaszczystym pag�rku
Dojrze� sosn�, - a� mocniej bi�o mi wtedy serce:
�e ju� dzisiaj wieczorem spojrz� stamt�d na Wroc�aw
i jak sosn� st�d, potem t� wie��* stamt�d rozpoznam

(fragment utworu w przek�adzie z dialektu �l�skiego Feliksa Przybylaka, Wroc�aw 2004)

* chodzi o wie�� ko�cio�a �w. El�biety we Wroc�awiu


                                                                                                                                foto ks. Bogdan Giemza

Zamalowany medalion, �lady po wyrwanych literkach... Pokazujemy swoje barbarzy�skie oblicze. Wstyd!

Romana Obrocka