| |
|
Dygresja 5
|
28 stycznia 2008
Krzysztof Czerkas
NIEBEZPIECZNE ZWIĄZKI WILCZYNA I WROCŁAWIA
lub
Gdzie leży „ matka” Wrocławia?
Hipoteza fantastyczno-naukowa
„ARCHEOLOGIA EKSPERYMENTALNA,
REKONSTRUKCJA HISTORYCZNA – MOŻLIWOŚCI BADAWCZE II”
Dygresja 5: Historia polsko - czeska
wiecznie żywa… ciąg dalszy
Czesi od początku dziejów byli
silnie związani ze Śląskiem. Okres panowania Piastów i przynależności
Śląska do Polski, trwający od X wieku do połowy XIV wieku, uznawali za
krótki epizod w wielowiekowych kontaktach Królestwa Czech ze Śląskiem.
Rzeczywiście, od XIV wieku do połowy XVIII wieku, do krwawej wojny Prus
z Cesarstwem Austriackim o Śląsk, ziemia ta należała do Czech a poprzez
nie do Cesarstwa. Większość rodów szlacheckich rezydujących wokół
Wrocławia i innych miast miało albo czeski, lub mieszany polsko-
niemiecko– austriacko- czeski rodowód.
Ciekawy jest fakt, że Piastowie Śląscy żenili się z księżniczkami
niemieckimi i czeskimi, rzadziej ze spokrewnionymi arystokratkami z
Polski, ale najczęściej (ponad 50 % przypadków) z pięknymi księżniczkami
ruskimi, z terenu obecnej Ukrainy i Białorusi, które zawsze przybywały z
licznym orszakiem. Na dworach śląskich mówiono zazwyczaj po rusku, inne
języki występowały jako towarzyszące.
Inaczej wyglądało życie codzienne w miastach i wioskach. Mówiono
zazwyczaj w dialekcie lokalnym lub po czesku. Większość dokumentów na
Śląsku w XV i XVI wieku sporządzano w języku czeskim. Silny wpływ
wywierał wspaniały Uniwersytet Praski, w którym kształcili się liczni
miejscowi intelektualiści i urzędnicy. Próbę założenia w XV wieku
uczelni we Wrocławiu zablokował Uniwersytet Krakowski, uznając Śląsk za
swoją strefę wpływów. Dopiero po I rozbiorze Polski Austriacy założyli
Uniwersytet Wrocławski.
Widomym przykładem związków śląsko– czeskich jest pałac w Pegowie,
romantyczna budowla z XIX wieku, obecnie mocno zrujnowana. Wieża pałacu
jest kopią wież miejskich z Pragi a dekoracja ściany szczytowej
naśladuje ratusz wrocławski.
Pod koniec II wojny światowej Czesi podjęli próbę odzyskania, utraconej
podczas wojen śląskich w XVIII wieku, Ziemi Kłodzkiej. Wysłali kilka
oddziałów wojska w celu zajęcia Kotliny. Na szczęście dla Polski,
pierwsi polscy osadnicy w Kłodzku zorientowali się w sytuacji, „
załatwili”, aby jedna z dywizji II armii Wojska Polskiego, skrwawiona w
bojach o Budziszyn i Drezno, przyjechała na odpoczynek do Kotliny
Kłodzkiej. Widok groźnych frontowców sprawił, że Czesi szybko wyjechali.
|
|
|
|
|
|
 |
